حذف مرزهای جناحی برای بیان مطالبات مردم

رضا کوچک‌زاده ‌تهمتن‌ درباره تولید برنامه ‌دور یک میز‌ که چگونه تلاش کرده گفت‌وگو را به سطح مناظره و تحلیل برساند، گفت: معتقدیم مأموریت رسانه صرفا انتقال خبر یک‌سویه نیست‌ بلکه باید به مخاطب امکان فهم، تحلیل و مشارکت بدهد. گفت‌وگو زمانی معنا دارد که ازسطح تبادل نظر روزمره فراتر رود و به بستری برای شکل‌گیری اندیشه جمعی تبدیل شود.  وی ادامه داد: این برنامه‌ برهمین اساس طراحی شد تا گفت‌وگو رابه‌عنوان یک فرهنگ رسانه‌ای بازسازی کند.هدف ما تقویت سرمایه اجتماعی است. چون جامعه‌ای که گفت‌وگو در آن جریان دارد جامعه‌ای عقلانی‌تروامیدبخش‌تر خواهد بود.  وی درباره این‌که ‌دور یک میز‌ چگونه تلاش می‌کند مرز گفت‌وگوی واقعی راحفظ کند، عنوان کرد: مرز گفت‌وگوی واقعی، در احترام متقابل و توان شنیدن دیگری تعریف می‌شود. از آغاز طراحی برنامه باور داشتیم گفت‌وگو زمانی اصیل است که با پذیرش تفاوت‌ها آغاز شود، نه با حذف آنها. از همین رهگذر، این برنامه به صحنه‌ای از رنگین‌کمان سلایق و دیدگاه‌ها بدل شده است؛ جایی که کارشناسان با گرایش‌های فکری متفاوت، نگاه حل‌المسائلی خود را درباره‌‌ مشکلات پایتخت و کشور مطرح می‌کنند.مدیر رادیو تهران بیان کرد: انتخاب آگاهانه کارشناسان از طیف‌های گوناگون فکری، حضور همزمان صاحب‌نظران دانشگاهی و مسئولان اجرایی‌ و مدیریت دقیق جریان گفت‌وگو از سوی تیم برنامه‌سازی‌ موجب شده تعادل میان تضارب آرا و انسجام تحلیلی برقرار بماند. بدین ترتیب‌ گفت‌وگو در ‌«دور یک میز‌» نه به عرصه‌ جدال و منازعه و نه به تریبون تبلیغ یک‌سویه تبدیل می‌شود‌ بلکه در مسیر تعمیق فهم متقابل و تصمیم‌سازی جمعی حرکت می‌کند. در این چارچوب، کنترل هیجانات رسانه‌ای، اتکا به داده‌های مستند و رعایت اخلاق گفت‌وگو از اصول بنیادین برنامه است.‌  وی ادامه داد: در رادیو تهران می‌کوشیم در پهنه‌ پایتخت و استان تهران همه‌ مسئولان، نخبگان و جریان‌های مؤثر اجتماعی را پای ‌میز رسانه‌ بنشانیم. زیرا باور داریم حضور دیدگاه‌های متفاوت پیرامون یک موضوع کاربردی، مهم‌ترین عامل در تقویت فرهنگ گفت‌وگو، تبدیل اختلاف به تفاهم و عبور عقلانی از چالش‌هاست.  کوچک‌زاده اشاره کرد: در رسانه شنیداری صداقت تنها در صدا و لحن نیست‌ بلکه در رویکرد صادقانه به مسأله معنا می‌یابد. شنونده زمانی همراه برنامه می‌شود که احساس کند هدف گفت‌وگو نه نمایش بلکه حل واقعی مشکلات و طرح نقدهای منصفانه و بی‌طرفانه است. در ‌«دور یک میز»‌ تلاش کرده‌ایم فضای گفت‌وگو را از نگاه‌های صنفی و جناحی دور نگه‌داریم تا مسئول و کارشناس هر دو با صداقت و مستند سخن بگویند.  این صداقت، اعتماد و مشارکت ذهنی مخاطب را به‌همراه می‌آورد و او را از شنونده‌ای صرف به بازیگر فعال در فرآیند نقد و تبیین تبدیل می‌کند.کوچک‌زاده درباره این‌که از منظر سیاست‌گذاری رسانه‌ای‌ چگونه می‌توان اندیشه‌ها و نگاه‌های متنوع را مدیریت کرد تا هم از افتادن در دام نسبی‌گرایی جلوگیری شود و هم از تک‌صدایی بروکراتیک فاصله بگیرد، توضیح داد: این نقطه تعادل مهم‌ترین چالش رسانه‌های تحلیلی است. ما در برنامه دور یک میز و به‌طور کلی در رادیو تهران تلاش کرده‌ایم قاعده‌ گفت‌وگو را بر پایه‌‌ ‌اصول مشترک ملی‌ بنا کنیم. تنوع به‌معنای تضاد نیست بلکه به‌غنای بحث می‌افزاید.ما نه‌تنها از تک‌صدایی فاصله گرفته‌ایم‌ بلکه سعی کرده‌ایم چندصدایی را در قالب اخلاق گفت‌وگو مدیریت کنیم تا نتیجه، تبیین و اقناع باشد، نه تعارض وهرج ومرج رسانه‌ای.وی بیان کرد: برنامه ‌دور یک میز‌ با تکیه بر تیمی منسجم و حرفه‌ای توانسته مدیران و مسئولان پایتخت را پای میز گفت‌وگو بنشاند تا هر یک درباره حوزه کاری خود،شفاف وپاسخگو بامردم سخن بگویند. این برنامه با نگاهی مطالبه‌گر، فاصله میان مردم و مسئولان را کاهش داده و صدای پرسش‌ها و دغدغه‌های شهروندان را به‌گوش تصمیم‌گیران رسانده است.«دور یک میز‌» نمونه‌ای موفق ازگفت‌وگوی واقعی دررسانه است که اعتماد و همراهی را باز‌سازی کرده و ازقالب سنتی رادیوعبور می‌کند.